Χαιρετισμοί εις την Αγία και Ζωαρχική Τριάδα
Κοντάκιον.Ἦχος πλ. δ΄. Τῇ Ὑπερμάχῳ.
Τήν ὑπερούσιον, Τριάδα σε δοξάζομεν, Πατέρα ἄναρχον, Υἱόν καί Πνεῦμα Ἂγιον, Ἀληθῶς ἔνα Θεόν καί παμβασιλέα, τῶν πταισμάτων τήν συγχώρησιν αἰτούμεθα, καί τυχεῖν τῆς αἰωνίου βασιλείας σου, τούς κραυγάζοντας· Δόξα σοι, τῷ Θεῶ ἡμῶν.
Ἀγία Τριάς ὁ Θεός ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς.
Ἆναρχε Θεαρχία, καί Τριάς Παναγίᾳ, Πάτερ Υἱέ καί Πνεῦμα (ἐκ γ΄), Θεός μία τρισσοφαής, ἡ ἐκ μή ὄντος τό πάν ουσιώσασα, προσπίπτω σοι, Πανάγαθε, πίστει καί πόθῳ ἐκβοῶν σοι·
Δόξα, Πατρί Θεῶ προανάρχῳ·
Δόξα, Υἱῶ, Θεῶ συνανάρχῳ.
Δόξα, ὁμοθέῳ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι·
Δόξα, ὑπερθέῳ, τῆ μιᾷ Θεότητι.
Δόξα, Πάτερ Παντοδύναμε, τῶν ἁπάντων ποιητά·
Δόξα, Λόγε πολυέλεε, τῶν ἀνθρώπων λυτρωτά.
Δόξα, Πνεύματι θείῳ πᾶσαν κτίσιν πληροῦντι·
Δόξα, πάντων αἰτίῳ πᾶσαν φύσιν ζωοῦντι.
Δόξα, δι’ οὐ τῆς κτίσεως ἔναρξις·
Δόξα, ἐξ οὐ τῶν πάντων ἡ ὕπαρξις.
Δόξα, ὀν πάντα φρίσσει καί τρέμει·
Δόξα, ὦ πᾶσα κτίσις δουλεύει.
Δόξα σοι τῷ Θεῶν ἡμῶν.
Βάθει σοφῆς βουλῆς σου, οὐρανόν, γῆν καί ὕδωρ, ὑπέστησας ἀρρήτῳ ἰσχύϊ, καί ἅπαντα τόν κόσμον αὑτῶν. ἐν ἕξ ἡμέραις δ’ ὡς συνετελέσθησαν, οἱ Άγγελοί σου Κύριε, φωνήν μεγάλῃ ᾔνεσαν σε·
Ἀλληλούϊα.
Γέννησιν Θεοῦ Λόγου, ἐκ Πατρός ἀγεννήτου, καί Πνεύματος ἐκπόρευσιν θείου, ἐκ μόνου τοῦ Πατρός ἐννοῶν, ὁμολογῶ Τριάδα ὁμοούσιον. ἐκπόρευσιν, καί γέννησιν ἀΐδιον, δοξάζων εὐσεβῶς, κραυγάζω·
Δόξα, Θεῶ Πατρί τῷ Γενέτῃ·
Δόξα, Υἱῶ ἐκ Πατρός φυέντι.
Δόξα, προβλήτῳ Παναγίῳ τῷ Πνεύματι·
Δόξα, τῆ τρισσώς ἑνουμένη Θεότητι.
Δόξα, Πάτερ ἐπουράνιε σύμπαντος δημιουργέ·
Δόξα, σοι Υἱέ ὁμόθρονε πάντων συνδημιουργέ.
Δόξα, σοι Πνεῦμα, φυέν ἐκ Πατρός ἀπορρήτως·
Δόξα, σοι Φάος, συνόν τό Υἱῶ πατροπροβλήτως.
Δόξα, σοι, Πάτερ, Θεέ, ὑπερούσιε·
Δόξα, σοι, Λόγε Πατρός ὁμοούσιε.
Δόξα, Πνεῦμα τοῦ Πατρός καί τοῦ Λόγου·
Δόξα , μόνε χορηγέ παντός δώρου.
Δόξα σοι τῷ Θεῶ ἡμῶν.
Δόξαν, μεγαλωσύνην καί ἀσίγητον αἶνον, αΰλως τῷ σῶ κράτει προσφέρει, πᾶσα τῶν Ἀγγέλων ἡ πληθύς, τόν σόν περικυκλοῦντες θρόνον Δέσποτα. μεθ’ ὤν ἡ θριαμβεύουσα ἐκκλησίᾳ, ἐκβοᾷ σοι·
Ἀλληλούϊα.
Ἕνᾷ σε τῆ οὐσία, ἐν τρισί τοῖς προσώποις, εἶδεν Ἀβραάμ ὁ Πατριάρχης, ἐν τῆ δρυΐ πάλαι τῆ Μαμβρή. θυσίαν δε τοῦ Ισαάκ ἐκώλυσας. ὁ εἰς γάρ τῆς Τριάδος σαρκί τέθνηκας, ὑπέρ τῶν βοώντων·
Δόξα, Θεῶ Πατρί ἀοράτῳ·
Δόξα, Υἱῶ σαρκί ὁρωμένῳ.
Δόξα, τῷ ἁγίῳ ἀοράτῳ Πνεύματι·
Δόξα, σοι τῆ ἀπεριγράπτῳ Θεότητι.
Δόξα, σοι, ὧπερ λατρεύουσι τῶν ἀγγέλων οἱ χοροί·
Δόξα, σοι, ὀν προηγόρευσαν οἱ Προφῆται οἱ σοφοί.
Δόξα, σοι, τῷ ποιήσαντι Ἀδάμ τόν Γενάρχην·
Δόξα, σοι, τῷ εὐλογήσαντι Ἀβραάμ τόν Πατριάρχην.
Δόξα, Πατρί τῷ τόν Υἱόν θύσαντι·
Δόξα, Χριστῷ τῷ ἀμώμῳ θύματι.
Δόξα, πρῶν ὀν ἐπιφθάσαι ποθῶμεν·
Δόξα, πρῶν ὀν οἱ πιστοί ἐκβοῶμεν.
Δόξα σοι τῷ Θεῶ ἡμῶν.
Ζἦλον ἔνδοθεν πνέων, ὁ πυρίπνους Ἠλίας, προσήνεγκε τήν ξένην θυσίαν. τρισσεύσαι γάρ τό ὕδωρ εἰπών, τό τρισσόν τῶν ὑποστάσεων δέδειχε, τοῦ ἐν μονάδι φύσεως, Θεοῦ Ἰσραήλ. ὦ βοῶμεν·
Ἀλληλούϊα.
Ἡσαΐας ἐν θρόνῳ, ἐπηρμένῳ ἐώρα, Σαβαώθ Κύριον Βασιλέα. κραυγήν δε τῶν κύκλῳ Σεραφίμ, ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος ἤκουε, Τριάδα ὁμοούσιον, ὑμνῶν καί κατανύξει κράζων·
Δόξα, Πατρί τῷ ὑπερουσίῳ·
Δόξα, Υἱῶ τῷ ὁμοουσίῳ.
Δόξα, τῷ σεπτῷ ὁμοθρόνῳ τε Πνεύματι·
Δόξα, τῆ μιᾷ ἀκαταλήπτῳ Θεότητι.
Δόξα, ἡ οἱ Νόες ᾄδουσι τήν οὐράνιον μολπήν·
Δόξα, ἤ ἀπαύστως κράζουσι τήν τρισάγιον ᾠδήν.
Δόξα, τῷ χορηγοῦντι δωρεάς τοῖς ἁγίοις·
Δόξα, τῷ ἐνοικοῦντι νοερῶς τοῖς ἀξίοις.
Δόξα, τῷ κτίσιν νεύματι στήσαντι·
Δόξα, χερσί τόν ἄνθρωπον πλάσαντι.
Δόξα, τῆ σή ἀνεκφράστῳ δυνάμει·
Δόξα, τῆ σή ἀνεικάστῳ ἰσχύϊ.
Δόξα σοι τῷ Θεῶ ἡμῶν.
Θεορρήμονες Παῖδες, ἐν καμίνῳ βληθέντες, Παρθένε προτυποῦσι τόν τόκον. τό πῦρ γάρ τῆς Τριάδος Αὑτῇ, ἐγκατοικῆσαν ἄφλεκτον ἔδειξε. Διόπερ σύν Αὑτῇ καί τοῖς Παισί, τῆ Τριάδι βοῷμεν·
Ἀλληλούϊα.
Ίδέν ὁ Δανιήλ σε, τόν Θεόν τῶν ἁπάντων, καθήμενον Κριτήν ἐπί θρόνου, Πατέρα, παλαιόν ἡμερῶν, Υἱόν σύνθρονον, τόν ἐνανθρωπήσαντα, καί Πνεύματι, μυούμενος, τόν ἔνα Θεόν ἀνεβόα·
Δόξα, Θεῶ Πατρί ἀεί ὄντι·
Δόξα, Υἱῶ, τῷ Πατρί συνόντι.
Δόξα, τῷ σεπτῷ συναϊδίω Πνεύματι·
Δόξα, τῆ μιᾷ καί ἀνάρχῳ Θεότητι.
Δόξα, σοι Τριάς προσώποις ἑνουμένη οὐσιωδῶς·
Δόξα, σοι Μονάς τῆ φύσει, τρισσουμένη ὐποστατικώς.
Δόξα, σοι, ἐπί θρόνου τῷ Προφῆτι ὀφθέντι·
Δόξα, σοι, ἐν ἀνθρώπου τῆ μορφή ὀραθέντι.
Δόξα, κράτος ἐν ὀμοβασίλειον·
Δόξα, φάος ἄκτιστον τρισήλιον.
Δόξα, τῷ μόνῳ Θεῶ καί Δεσπότῃ·
Δόξα, τῷ λάμψαντι φώς τοῖς ἐν σκότει.
Δόξα σοι τῷ Θεῶ ἡμῶν.
Κατελθών οὐρανόθεν, ὁ Θεοῦ Θεός Λόγος, ἐνῴκησεν ὅλως τῆ Παρθένῳ, καί σάρκα προσλαβών ἐξ αὑτῆς, προῆλθεν ἀνεκφράστως ὁ Θεάνθρωπος. Ἐκπλήττομαι, τήν ἄκραν συγκατάβασιν. διό καί ψάλλω·
Ἀλληλούϊα.
Λόγος ὁ ἐν τοῖς κόλποις, τοῦ Πατρός ὤν ἀρχῆθεν, ἐγένετο σάρξ ἀναλλοιώτως. Πνεῦμα γάρ τό ἅγιον ἐλθόν, τῆ καθαρᾷ Παρθένῳ ἐπεσκίασε, κόσμον εὐωδιάσαν, καί τῆ Τριάδι βοᾶν διδάξαν·
Δόξα, Θεῶ Πατρί ἀγεννήτῳ·
Δόξα, Υἱῶ τῷ Πατρογγενήτω.
Δόξα, τῷ Πατρός παναγάθῳ Προβλήματι·
Δόξα, τῷ Υἱοῦ παναγίῳ προσλήματι.
Δόξα, τῷ Πατρί γεννήσαντι τόν Υἱόν Θεοπρεπώς·
Δόξα, τῷ Υἱῶ βλαστήσαντι ἐξ Ἁγνῆς Θεανδρικώς.
Δόξα, Πνεύματι θείω ἐπελθόντι τῆ Μαρία·
Δόξα, τῷ ἐνεργήσαντι Λόγου σάρκωσιν θείαν.
Δόξα, Θεῶ, Ἀδάμ τῷ ποιήσαντι·
Δόξα, Χριστῷ, αὑτόν ἀναπλάσαντι.
Δόξα, δι’ οὐ εὐλογήθη ἡ κτίσις·
Δόξα, προν ὀν λογική μέλπει φύσις.
Δόξα σοι τῷ Θεῶ ἡμῶν.
Μεγαλύνομεν πάντες, τοῦ Θεοῦ τήν Μητέρα, τήν ὄντως ἀγίαν Θεοτόκον. ὅτι τόν ἀχώρητον Θεόν, ἐν κοιλίᾳ βαστάσασα ἐκύησε, αἰτία σωτηρίας γεγονυῖαν, πᾶσι τοῖς βοῶσιν·
Ἀλληλούϊα.
Νἄμασιν Ἰορδάνου, τῆς Ἀγίας Τριάδος, ἡ προσκύνησις ἐφανερώθη. Ἄνωθεν γάρ ὁ Πατήρ, Υἱόν ἐμαρτύρει τόν βαπτιζόμενον, καί τό Πνεῦμα ὡσεί περιστερά, ἡμᾶς ησφάλιζε κραυγάζειν·
Δόξα, Τριάς καί Μονάς ἡ θεία·
Δόξα, Μόνα καί Τριάς Ἀγία.
Δόξα, τῷ Πατρί, τῷ Υἱῶ καί τῷ Πνεύματι·
Δόξα, τῆ μιᾷ τρισηλίω Θεότητι.
Δόξα, σοι, Θεέ ἀόρατε καί ἀπρόσιτε φρικτῶς·
Δόξα, Ἰησοῦ γλυκύτατε προσιτός μοι γεγονώς.
Δόξα, σοι, τῷ ἐν ῥείθροις Ἰορδάνου φανέντι·
Δόξα, σοι, τῷ ἐν εἴδει περιστερᾶς ὀφθέντι.
Δόξα, σοι, φώς ἁπλοῦν, παμφαέστατον·
Δόξα, σοι, φώς τρισσόν, τηλαυγέστατον.
Δόξα, δι’ οὐ ἐφωτίσθη τά πάντα·
Δόξα, πρός ὀν ἀνακράζομεν ἄμα.
Δόξα σοι τῷ Θεῶ ἡμῶν.
Ξἔνην ἐπί τοῦ ὄρους, οἱ Ἀπόστολοι τότε, ἠλλοιώθησαν ἔκστασιν ὄντως. τοῦ Πατρός γάρ ἤκουον, Υἱόν, μαρτυροῦντος τόν μεταμορφούμενον, νεφέλην δε, τοῦ Πνεύματος, τήν χάριν θεωροῦντες, ἐβόων·
Ἀλληλούϊα.
Ὁ τρώγων μου τήν σάρκα, καί πίνων μου τό αἷμα, ἐν ἐμοί μένει κἀγώ ἐν αὑτῷ. φυσικώς δ’ ἐν ἐμοί ὤν ὁ Πατήρ, καί τό Πνεῦμα, οἱ ἀξίως κοινωνοῦντες μοι, τήν Τριάδα δέχονται, καί θεούμενοι οὕτω βοῶσι·
Δόξα, Θεῶ, τρυφή τῶν Ἀγγέλων·
Δόξα, Χριστῷ, τροφή τῶν ἀνθρώπων.
Δόξα, τῷ παρέχοντι ἄρτον τόν οὐράνιον·
Δόξα, τῷ ποτίζοντι οἶνον σωτήριον.
Δόξα σοι, λαῷ ὀμβρίσαν το μάννα τότε τό φθαρτόν·
Δόξα σοι, ἡμᾶς ἐμπλήσαντι Μυστηρίων τῶν φρικτῶν.
Δόξα, σου τῆ κενώσει, ἀληθῇς ἀμβροσίᾳ·
Δόξα, σου τῆ ἑνώσει, μυστικῇ πανδαισίᾳ.
Δόξα, Θεῶ, Ἱερεῖς προσᾴδουσι·
Δόξα, Αὑτῷ οἱ πιστοί συνᾴδουσι.
Δόξα, τῆ σή Χριστέ φρικτή θυσία·
Δόξα, σοι, προσφωνεῖ ἡ Ἐκκλησία.
Δόξα σοι τῷ Θεῶ ἡμῶν.
Πὦς ὁ Ὤν εσαρκώθης; Πώς ἑκών ἐσταυρώθης; καί ταφείς πώς ἐν Ἅιδου κατῆλθες; Πάντως ἶνα πλάσμα τό σόν, θανάτου Χριστέ λυτρώσῃς, Παραδείσου τῆς τρυφῆς ἀξιώσῃς, καί τῆ Τριάδι κραυγάζειν διδάξῃς·
Ἀλληλούϊα.
Ρήτορας ἐν τῷ κόσμῳ, Σῶτερ τούς Ἀποστόλους, ἀπέστειλας κηρύττειν καί βαπτίζειν, εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἀγίου Πνεύματος, τηρεῖν τε τά σά ἐντάλματα, καί θεολογεῖν τοιαῦτα·
Δόξα, Θεῶ, τῆ ὄντως σοφία·
Δόξα, Αὑτῷ, ἀρρήτῳ οὐσία.
Δόξα, Ἰησοῦ, τῆ ἐκ Κόρης σαρκώσει σου·
Δόξα, τῆ σεπτή ἐκ νεκρών ἀναστάσει σου.
Δόξα σοι, Τριάς ἀσύγχυτε καί ἀμέριστε Μονάς·
Δόξα, σοῖς Χριστέ παθήμασι, δι’ ὤν ἔσωσας ἡμᾶς.
Δόξα σοι, ὀν Προφῆται μυστικῶς ἐθεώρουν·
Δόξα σοι, ὀν Αὐτόπται σαρκωθέντα ἑώρων.
Δόξα, σοι Τριάς, ἤ ἐβαπτίσθημεν·
Δόξα, σοι Μονάς, ἤ ἐφωτίσθημεν.
Δόξα, δι’ οὐ νεουργείται ὁ κόσμος·
Δόξα, πρός ὀν ἀναπέμπεται αἶνος.
Δόξα σοι τῷ Θεῶ ἡμῶν.
Σταυρωθείς ἑκουσίως, τάφον Σῶτερ εἰσέδυς, ἐκ νεκρών τε ἀνέστης ἐν δόξῃ. καί ἀναληφθείς εἰς οὐρανούς, δεξιόθεν τοῦ Πατρός συνεκάθισας, ὁ Θεάνθρωπος, σύν Πνεύματι ἁγίῳ ἀνυμνούμενος·
Ἀλληλούϊα.
Τὁ Πανάγιον Πνεῦμα, τό τά πάντα ζωώσαν, καί τούς Ἀποστόλους ἐμφορῆσαν, κατελθόν, ἐν τῆ Πεντηκοστή, ὡσεί γλῶσσα πυρός ἐφ’ ἔνα ἕκαστον, ἐφώτισεν, ἐδίδαξε, ποικιλογλώσσως ἀνακράζειν·
Δόξα, Θεῶ, ὅτι ἐν καί τρία. δόξα σοι, ὦ τρισσή Μοναρχία·
Δόξα, Πατρός ὁ Υἱός γέννημα ἄμωμον.
Δόξα, Πατρός πρόβλητον Πνεῦμα τό ἅγιον.
Δόξα σοι, Πάτερ ἀγέννητε καί Υἱέ μονογενές·
Δόξα σοι, Πνεῦμα Παράκλητον, ἀγαθόν τε καί ευθές.
Δόξα σοι, ἅγιον Φώς, τό φωτίζον καρδίας·
Δόξα σοι, ἄστεκτον πῦρ, τό πυροῦν διανοίας.
Δόξα, δι’ οὐ Προφητῶν ἡ ὅρασις·
Δόξα, δι’ οὐ Ἀποστόλων φώτισις.
Δόξα σοι, δόξα ἐνδόξων Μαρτύρων·
Δόξα σοι, κλέος εὐκλεῶν Ἁγίων.
Δόξα σοι τῷ Θεῶ ἡμῶν.
Ὗμνον εὐχαριστίας, δόξαν, μεγαλωσύνην, προσάγει τῶν πιστῶν ἡ χορεία, πρός τήν ὑπεράρχιον Ἀρχήν, ἄληπτον Οὐσίαν, Φώς ἀπρόσιτον, Θεότητα μίαν τρισυπόστατον, καί προσκυνοῦσα ψάλλει·
Ἀλληλούϊα.
Φὡς Πατέρα δοξάζω, Φώς Υἱόν συνδοξάζω, Φώς τιμῶ καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, ἀλλ’ ἐν Φώς τά τρία ἀειλαμπές, αἰτίαν τῆς τῶν πάντων ὑπάρξεως, ὀμοβασίλειον κράτος καί ἐξουσίαν, προν ἤν βοῶμεν·
Δόξα σοι Φώς, τό πρῴων ἀχρόνως·
Δόξα σοι φώς ἐκ φωτός συγχρόνως.
Δόξα σοι, τό φώς ἐκ Πατρός τό ὁμόχρονον·
Δόξα σοι Φωτάρχα, τριφαές Φώς ὑπέρχρονον.
Δόξα σοι, Φώς τό ἀπρόσιτον ἐν Ἁγίοις κατοικοῦν·
Δόξα σοι, Φώς τό ἀείφωτον, τό φωστῆρας αὐτουργοῦν.
Δόξα σοι, ποιήσαντι ἥλιον καί σελήνην·
Δόξα σοι, κοσμήσαντι οὐρανόν δι’ ἀστέρων.
Δόξα, τῆ σή ἀπείρῳ λαμπρότητι·
Δόξα, τῆ σή ἀΰλῳ φαιδρότητι.
Δόξα, Τριάς, φωτισμόν δωρουμένη·
Δόξα, Μονάς, ὑφ’ ἡμῶν ὑμνουμένη.
Δόξα σοι τῷ Θεῶ ἡμῶν.
Χἄριν δίδου πλουσίαν, ἡμῖν τοῖς λατρευταῖς σου, ὁ Θεός, τό Παράκλητον Πνεῦμα. Φώτισον, συνέτισον ἡμᾶς, καί ἀπό αἱρέσεων διαφύλαξον, ὡς ἀν ἀπλανῶς, ὀρθοδόξως καί ὁμοφρόνως ψάλλομεν·
Ἀλληλούϊα.
Ψάλλοντες εὐφημοῦμεν, καί πιστῶς προσκυνοῦμεν, τήν μίαν βασιλείαν ἁπάντων, Πατέρα ἀόριστον ἀρχήν, Υἱόν καί Πνεῦμα, Πατρί συναΐδια, Θεότητα μίαν, δόξαν καί λαμπρότητα, ἤ βοῷμεν·
Δόξα σοι, Πάτερ εὐλογημένε·
Δόξα σοι, Λόγε δεδοξασμένε.
Δόξα σοι, ὦ Πνεῦμα Παράκλητε ἔνδοξε·
Δόξα σοι, Παντάναξ, Μονοκράτορ Ὕψιστε.
Δόξα, Πάτερ, ὅτι ἔπεμψας τόν Υἱόν σου εἰς τήν γῆν·
Δόξα, Σῶτερ ὅτι ἔδειξας τόν Πατέρα σου ἡμῖν.
Δόξα, Πνεῦμα τό νέμον εἰς ἡμᾶς θείαν χάριν·
Δόξα, δόξα Θεέ μου, ἐρχομενῷ σοι πάλιν.
Δόξα, Τριάς, σοι μόνη πιστεύομεν·
Δόξα, Μονάς, σοι πόθῳ λατρεύομεν.
Δόξα Θεῶ, εὐσεβῶς ὄν δοξάζω·
Δόξα Θεῶ, ἐκ ψυχῆς ὦ κραυγάζω.
Δόξα σοι τῷ Θεῶ ἡμῶν.
Ἀγία Τριάς ὁ Θεός, ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς.
Ὦ Τριάς Παναγία, Πάτερ Λόγε καί Πνεῦμα, ἡ μία τῶν ἁπάντων Θεότης (ἐκ γ΄), σπλαγχνισθεῖσα δέξαι παρ’ ἡμῶν, δοξολογίαν, αἴνεσιν ὀρθόδοξον, καί ἀξίωσον βασιλείας οὐρανῶν, τούς ψάλλοντας σοι,
Ἀλληλούϊα.
Καὶ αὐθύς τὸ Κοντάκιον.Ἦχος πλ. δ΄. Τῇ Ὑπερμάχῳ.
Τήν ὑπερούσιον, Τριάδα σε δοξάζομεν, Πατέρα ἄναρχον, Υἱόν καί Πνεῦμα Ἂγιον, Ἀληθῶς ἔνα Θεόν καί παμβασιλέα, τῶν πταισμάτων τήν συγχώρησιν αἰτούμεθα, καί τυχεῖν τῆς αἰωνίου βασιλείας σου, τούς κραυγάζοντας· Δόξα σοι, τῷ Θεῶ ἡμῶν.
