Χαιρετισμοί εις την Θείαν και Ένδοξον Μεταμόρφωσιν του Κυρίου και Θεου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού
Ποίημα Γερασίμου Μοναχού Μικραγιαννανίτου
Κοντάκιον. Ἤχος πλ. δ΄. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Μετεμορφώθης ἐν Θαβώρ ὑπέρ κατάληψιν Καί τῆς σῆς δόξης τήν λαμπρότητα ὑπέδειξας Τοῖς Ἀγίοις Ἀποστόλοις καί Μαθηταῖς σου. Ἀλλά δίδου καί ἡμῖν τό φῶς σου Κύριε Τοῖς ἀνυμνοῦσί σου τήν θείαν Μεταμόρφωσιν ὰν βοῶσί σοι· Δόξα Σῶτερ τῇ ἐλλάμψει σου.
Ἀγελοι ἀοράτως, ἕν Θαβώρ τῷ αγίῳ, τήν σήν Μεταμόρφωσιν ἀνύμνουν (ἔκ γ΄) καί οἱ τρεῖς σου Μαθηταί Σωτήρ, τῆς ἀστραπῆς σου ὀρῶντες τήν ἔλλαμψιν, ἐξίσταντο θαυμάζοντες, καί ἐβόων σοι ἕν ἐκπλήξει·
Δόξα Χριστέ τῇ σῇ φωταυγείᾳ
Δόξα τῇ θείᾳ οἰκονομίᾳ
Δόξα τῷ ἐν ὄρει Θαβώρ ἀπαστράψαντι
Δόξα τῷ τό γένος βροτῶν καταυγάσαντι
Δόξα Σῶτερ φωτοπάροχε τῷ φωτί τῆς σῆς μορφῆς
Δόξα Ἥλιε ἀνέσπερε αἴγλῃ τῆς σῆς ἀστραπῆς
Δόξα τῇ βασιλείᾳ τῇ θείᾳ σου Πανοικτίρμον
Δόξα τῆς εὐσπλαγχνίας τῷ πλούτῳ σου Ἐλεῆμον
Δόξα Χριστέ τῇ σῇ ἀγαθότητι
Δόξα τῇ θείᾳ σου ὡραιότητι
Δόξα τῷ εἴδει βροτῶν ὁραθέντι
Δόξα τῷ πάντας ἣμᾶς φωταυγοῦντι
Δόξα Σῶτερ τῇ ἐλλάμψει σου.
Βλέποντες τῆς σῆς δόξης, τήν ὑπέρφωτον αἵγλῆν, οἱ τρεῖς σου Μαθηταί ἐν τῷ ὄρει, τῶν ὅρων ἐκβάντες τῆς σαρκός, τῶν ὑπερφυῶν ἕπόπται ἐγένοντο, ὦ Φωτοδότα Κύριε, καί ἐνθεαστικῶς ἐβόων·
Αλληλούϊα.
Γνόφῳ πάλαι κατεῖδε, καλυφθείς ἕν Σιναίῳ. Μωυσῆς τήν τοῦ Θεοῦ παρουσίαν, νῦν δέ ἐν τῷ Θαβώρ ἐμφανῶς, πρόσωπον πρός πρόσωπον ἐθεάσατο, τήν τοῦ Χριστοῦ λαμπρότητα, σύν τῷ Ἠλίᾳ ἀνακράζων·
Δόξα Κυρίῳ τῷ σαρκωθέντι
Δόξα τῷ κόσμῳ ἐπιφανέντι
Δόξα τῇ ἀρρήτῳ ἐκλάμψει σου Κύριε
Δόξα τῇ σῇ δόξῃ Ὑπέρθεε Ἥλιε
Δόξα Σῶτερ τῇ σαρκώσει σου δι’ ἧς ἔσωσας ἡμᾶς
Δόξαν σου ἀεί προσάγομεν οἱ ῥυσθέντες τῆς φθορᾶς
Δόξα τῷ ἀνελθόντι εἰς Θαβώριον ὄρος
Δόξα τῷ ῥυσαμένῳ τῶν ἀνθρώπων τό γένος
Δόξα τῇ σῇ Οἰκτίρμον χρηστότητι
Δόξα τῇ σῇ ἀρρήτῳ λαμπρότητι
Δόξα φωτός σου τῇ θείᾳ ἐκφάνσει
Δόξα προσώπου σου τῇ ἀναλάμψει
Δόξα Σῶτερ τῇ ἐλλάμψει σου.
Δόξα τοῦ σοῦ προσώπου, Μωῦσῆς καὶ Ἤλιίιας, ὁμοῦ σύν τοῖς τρισίν Ἀποστόλοις, κατεῖδον ἐν Θαβώρ ἐμφανῶς, τόν σόν Δέσποτα Σταυρόν προμηνύοντες, καί ἔν φωτί ὁρώμενοι, ἐν ἐκστάσει σοι ἀνεβόων·
Ἀλληλούϊα.
Ἐπιβάς ἐν τῷ ὄρει, τῷ Θαβώρ Φωτοδότα, ἀπηστραψας φωτί ἀπροσίτῳ, ἐν ᾧ Πέτρος και Ἰάκωβος, σύν τῷ Ἰωάννῃ καταλαμπόμενοι, ἐξέστησαν τῇ δόξῃ σου, καί μετά φόβου ἀνεβόων·
Δόξα μορφῆς σου τῇ ἀπαστράψει
Δόξα τῇ ξένῃ σου ἀναλάμψει
Δόξα τῷ πληροῦντι τά πάλαι κηρύγματα
Δόξα τῷ θεοῦντι ἀνθρώπων τό φύραμα
Δόξα ὅτι ὑπερέλαμψας ἕν ἀὔλω ἀστραπῇ
Δόξα ὅτι Σῶτερ ἔδειξας τήν ἀρχαίαν καλλονήν
Δόξα ὦ Πανοικτίρμον τῇ σῇ φωτοχυσίᾳ
Δόξα τῇ ὑπέρ λόγον θείᾳ σου φωταυγείᾳ
Δόξα τῇ σῇ κενώσει Φιλάνθρωπε
Δόξα τῷ σῷ ἐλέει Μακρόθυμε
Δόξα τῇ σῇ Χριστέ Μεταμορφώσει
Δόξα προσώπου σου τῇ ἀλλοιώσει
Δόξα Σῶτερ τῇ ἐλλάμψει σου.
Ζἕων πυρί ἀύλῳ, ἀγαπήσεως Λόγε, ἐβόα ἕν Θαβώρ σοι ὃ Πέτρος· Καλόν ἐστιν ὧδε εἶναι· μη εἰδώς ὅ ἐλάλει Φιλάνθρωπε ἐκστάσει γάρ συνείχετο, καί ἐν φωτί σοι ἀνεβόα·
Ἀλληλούϊα.
Ἢκουσαν τῆς Πατρῴας φωνῆς σοι ἐνεχθείσῃς, ἐν ὄρει οἱ ᾿Απόστολοι Σῶτερ καί πρηνεῖς πεσόντες ἐπὶ γῆς, τῇ ἀστραπῇ τῆς μορφῆς σου ἕξέστησαν, θεοειδεῖς ὁρώμενοι, καί ἐν χαρᾷ σοι ἀνεβόων·
Δόξα μορφῆς σου Σῶτερ τῇ λάμψει
Δόξα φωτός σου τῇ θείᾳ φαύσει
Δόξα τῇ φωσφόρῳ καί θείᾳ σου χάριτι
Δόξα τῇ ἀπλέτῳ φωτός λαμπρότητι
Δόξα τῇ ὑπέρ κατάληψιν ἐπιλάμψει σου Χριστέ
Δόξα τῇ συγκαταβάσει σου Ὑπερούσιε Θεέ
Δόξα τῇ φωτοφόρῳ ἀλλοιώσει σου Λόγε
Δόξα τῇ ζωηφόρῳ φωταυγείᾳ σου Σῶτερ
Δόξα τῷ δείξαντι φῶς τό ἄκτιστον
Δόξα τῷ λάμψαντι αὐγήν ἄυλον
Δόξα Οἰκτίρμον τῇ σῇ βασιλείᾳ
Δόξα τῇ θείᾳ μεγαλοπρεπείᾳ
Δόξα Σῶτερ τῇ ἐλλάμψει σου.
Θεός μέγας ὡράθης, ἕν Θαβρώρ ἀπαστράψας, Θεότητος φωτί ἀπροσίτῳ, ἐν μέσῳ θεῶν κατά Δαβίδ, τῶν Προφητῶν καί Μαθητῶν σου Κύριε, οἵ ἔφριξαν ὡς ἔβλεψαν, τήν δόξαν σου ἀναβοῶντες·
Ἀλληλούϊα.
Ἲδον εν Θαρωρίῳ, Μωῦσῆς καὶ Ἤλίας, ὁμοῦ σὺν τοῖς τρισί Μαθηταῖς σου, τήν σήν Μεταμόρφωσιν Χριστέ, καί τῆς μελλούσης βασιλείας τήν ἔλλαμψιν· διό καὶ ἐν αἰνέσει σοι, ἀνεβόων ἐν εὐφροσύνη·
Δόξα φωτί σου Σῶτερ τῷ θείῳ
Δόξα τῇ αἴγλῃ σου τῇ ἀκτίστῳ
Δόξα τῇ φωσφόρῳ Χριστέ χορηγίᾳ σου
Δόξα τῇ ἀπλέτῳ φωταγωγίᾳ σου
Δόξα Λόγε φωτοπάροχε τοῖς πολλοῖς σου οἰκτιρμοῖς
Δόξα τοῖς ζωοπαρόχοις σου πρός ἀνθρώποις φωτισμοῖς
Δόξα τῷ χορηγοῦντι φῶς ὑπέρφωτον πᾶσι
Δόξα τῷ φωταυγοῦντι τῶν ψυχῶν τάς δυνάμεις
Δόξα σοι Ἥλιε πανυπέρφωτε
Δόξα σου Κύριε πολυεύσπλαγχνε
Δόξα σου φῶς καί ζωή τῆς ψυχῆς μου
Δόξα σοι θεία ἀκτίς τοῦ νοός μου
Δόξα Σῶτερ τῇ ἐλλάμψει σου.
Κάλλους τοῦ αἰωνίου, τάς ἐλλάμψεις Οἰκτίρμον, ὑπέδειξας τῇ σῇ Μεταμορφώσει, τῆς ἀλήκτου βασιλείας σου, ἀστράψας ἐν τῷ Θαβώρ ὑπέρ ἥλιον· διό οἱ σοί ᾿Απόστολοι, ἐκπληττόμενοι ἂνεβόων·
Ἀλληλούϊα.
Λάμψας ἐν Θαβωρίῳ ὑπέρ νοῦν τε καί λόγον, Θεότητος τῆς σῆς ταῖς ἀκτίσιν, ἐθέωσας τήν φύσιν ἡμῶν, καί τήν ἀράν τοῦ ᾿Αδάμ ἐξηφάνισας, ὦ Φωτοδότα Κύριε, καί σώζεις τούς πίστει βοῶντας·
Δόξα Ἡλίῳ τῷ ἀνεσπέρῳ
Δόξα Κυρίῳ τῷ Θεανθρώπῳ
Δόξα τῷ φωτίζοντι ἥμῶν τήν διάνοιαν
Δόξα τῷ σκεδάζοντι ἐχθροῦ τὴν παράνοιαν
Δόξα τῷ λαβόντι ἄνωθεν μαρτυρίαν ἔκ Πατρός
Δόξα τῷ διδόντι ἅπασι σωτηρίαν ὡς Θεός
Δόξα τῷ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ ἀνελθόντι
Δόξα τῷ φῶς τοῖς πᾶσι νοερόν χορηγοῦντι
Δόξα τῷ λάμψαντι φῶς ἀπρόσιτον
Δόξα τῷ σώσαντι τόν Πρωτόπλαστον
Δόξα Χριστῷ τῷ μεταμορφωθέντι
Δόξα τῷ ἐν ὕλῃ ὑμῖν φανέντι
Δόξα Σῶτερ τῇ ἐλλάμψει σου.
Μελλούσῃης βασιλείας, τήν ἀΐδιον δόξαν, ἐκφήνας ἐν Θαβώρ Ζωοδότα, μετεμορφώθης ὕπερφυῶς, καί τῇ Πατρῴᾳ φωνῇ μεμαρτύρησαι· διό οἱ σοί Ἀπόστολοι σύν τοῖς Προφήταις ἀνεβόων·
Ἀλληλούϊα.
Νεφέληῃ φωτεινὴ σε, ἐπεσκίασε Σῶτερ ἔν ὄρει τῷ ἁγίῳ ἀφράστως, καί ὁ Πατήρ σε ἀγαπητόν, Υἱόν ἄνωθεν Χριστέ ἐμαρτύρησεν, ἡμεῖς δέ μετά φόβου σοι, λατρεύοντες πιστῶς βοῶμεν·
Δόξα φωτός χορηγέ ἀῦλου
Δόξα ζωῆς παροχεῦ ἀλήκτου
Δόξα τῷ πηγάζοντι φῶς ὑπερκόσμιον
Δόξα τῷ παρέχοντι χάριν φωτόμορφον
Δόξα ᾧπερ μεμαρτύρηκεν οὐρανόθεν ὁ Πατήρ
Δόξα τῇ σῇ ἀγαθότητι ἀκατάληπτε Σωτήρ
Δόξα τῷ ἀνελθόντι ἐν Θαβώρ σύν τοῖς Μύσταις
Δόξα τῷ φῶς διδόντι καθαροῖς ἐν καρδίαις
Δόξα Χριστῷ τῷ πάντων δεσπόζοντι
Δόξα φωτί ἀρρήτῳ ἐκλάψαντι
Δόξα τῷ φέγγει Χριστέ τῆς σῆς δόξης
Δόξα τῷ φάει τῆς θείας σου; αἴγλης
Δόξα Σῶτερ τῇ ἐλλάμψει σου.
Ξένον θέαμα ὥφθη, τῇ σῇ Μεταμορφώσει, Χριστέ τοῖς ἱεροῖς Ἀποστόλοις· τό γάρ πρόσωπον εἶδον τό σόν, καί τά ἱμάτιά σου ἐξαστράπτοντα, καί, πεσόντες ἐπί, τῆς γῆς, ἐν θάμβει πολλῷ ἄνεβόων·
Ἀλληλούϊα.
Ὂλον σε θεωροῦντες, λάμποντα ὑπέρ φύσιν, οἱ Θεῖοι Μαθηταί ἐν τῷ ὄρει, ἐξίσταντο τῇ θέᾳ Σωτήρ, καί τῆς ἀρρήτου ἐτρύφων λαμπρότητος, τά θεῖα μεγαλεῖά σου, δοξάζοντες καὶ ἐκβοῶντες·
Δόξα Χριστέ τοῖς σοῖς μεγαλείοις
Δόξα τοῖς θείοις σου θαυμασίοις
Δόξα τῷ ἀπείρῳ φωτί τοῦ προσώπου σου
Δόξα τῇ ἐκφάνσει τοῦ κάλλους τῆς δόξης σου
Δόξα Σῶτερ Ὑπεράγαθε τῇ ἁγίᾳ σου βουλῇ
Δόξα ἅμα καί προσκύνησις τῷ ἀκτίστῳ σου φωτί
Δόξα τῇ ἐν σαρκί σου ἐπί γῆς πολιτείᾳ
Δόξα τῇ ὑπέρ λόγον τῆς μορφῆς φωταυγείᾳ
Δόξα τῇ σῇ ἀνάρχῳ Θεότητι
Δόξα τῇ σῇ ἀκτίστῳ λαμπρότητι
Δόξα τῇ θείᾳ ἐπί ὄρους ἐκλάμψει
Δόξα τῇ ξένῃ φωτός σου ἐκφάνσει
Δόξα Σῶτερ τῇ ἐλλάμψει σου.
Πέτρον καί Ἰωάννην, καί ᾿Ιάκωβον ἅμα, ὁμοῦ καί Μωῦσῆν καί Ἠλίαν, τῆς σῆς Μεταμορφώσεως Χριστέ, ὡς νόμου ἀρχηγός καί τῆς χάριτος, κοινωνούς Σῶτερ ἔδειξας, ὥς τῶν ὅλων Θεῷ βοῶντας·
Ἀλληλούϊα.
‘Ρημάτων Μωῦσεως, καί Ἤλία Οἰκτίρμον, οἱ σοί Μαθηταί ἐνωτισθέντες, οἵτινες τήν ἕξοδον τήν σήν, ἥν πληροῦν ἐν Ἰερουσαλήμ ἔλεγον, θάμβει πολλῷ συνείχοντο, καί μετά φόβου σοι ἐβόων·
Δόξα Οἰκτίρμον τῇ σῇ πτωχείᾳ
Δόξα τῇ θείᾳ σου εὐσπλαγχνίᾳ
Δόξα τῷ πληροῦντι τά πάλαι κηρύγματα
Δόξα κυροῦντι τά νόμου αἰνίγματα
Δόξα τῷ ἐξανατείλαντι οἷα Λόγος ἐκ Πατρός
Δόξα τῷ σάρκα φορέσαντι ἔκ Παρθενικῆς γαστρός
Δόξα τῇ σῇ σαρκώσει δι’ ἧς ἔσωσας κόσμον
Δόξα τῷ κόσμῳ δόντι τόν τῆς χάριτος νόμον
Δόξα φωτός τῇ λάμψει σου Κύριε
Δόξα τοῖς σοῖς δωρήμασιν Ἂγιε
Δόξα τοῖς σοῖς φωτισμοῖς πρός ἀνθρώπους
Δόξα ταῖς σαῖς ἀστρασπαῖς πρός ᾿Αγγέλους
Δόξα Σῶτερ τῇ ἐλλάμψει σου.
Σέλας τό τοῦ ἡλίου, ἣ ἀσύγκριτος λάμψις, ἤν ἤστραψας ἐν τῷ Θαβωρίῳ, ὡς ἀληθῶς ἔκρυψε Σωτήρ, καί τήν κεκρυμμένην σου Θεότητα, ἐν δυνάμει πᾶσιν ἔδειξε, τοῖς εὐλαβῶς σοι ἐκβοῶσιν·
Ἀλληλούϊα.
Τῆς ἀχράντου μορφῆς σου, ἣ ὑπέρφωτος αἴγλη καί τῶν ἱματίων ἣ λαμπρότης, εἰρήνην χαράν καί φωτισμόν, καί γλυκασμόν παρέχειν ὑπερκόσμιον, τοῖς λατρευταῖς σου Κύριε, τοῖς πίστει και πόθῳ βοῶσι·
Δόξα τῇ σῇ Χριστέ φωταυγείᾳ
Δόξα φωτός σου τῇ χορηγίᾳ
Δόξα τῇ λαμπάδι τῆς σῆς ἐπιλάμψεως
Δόξα ταῖς ἀκτῖσι τῆς σῆς ὡραιότητος
Δόξα τῷ ὑπέρ κατάληψυν καταυγάσαντι ἡμᾶς
Δόξα τῷ σαρκός προσλήματι σώσαντι τούς ἐξ ᾿Αδάμ
Δόξα τῇ ἀνεκφράστῳ τῆς μορφῆς σου ἐκλάμψει
Δόξα τῇ ἀπορρήτῳ τοῦ σοῦ σώματος φαύσει
Δόξα Χριστέ τῇ Μεταμορφώσει σου
Δόξα τῇ θείᾳ Λόγε σαρκώσει σου
Δόξα τῷ σώσαντι κόσμον ἐκ πλάνης
Δόξα τῷ λύσαντι δεσμά ἀπάτης
Δόξα Σῶτερ τῇ ἐλλάμψει σου.
Ὓμνησαν οἱ διττοί σου, Φωτοδότα Προφῆται, ὁμοῦ σύν τοῖς τρισίν ᾿Αποστόλοις, ὡς εἶδον τήν ἔκλαμψιν τήν σήν, τῆς σῆς φωτοχυσίας τήν λαμπρότητα, δι’ ἣς ἥμᾶς ἐθέωσας, καί ἐλάμπρυνας ἐκβοῶντας·
Ἀλληλούϊα.
Φὡς ὑπέρφωτον πέλων, ἐκ Πατρός προανάρχου, συνάναρχε καί σύνθρονε, Λόγε, ἐν ὁμοιώματι τῶν βροτῶν, λάμψας ἐν τῷ Θαβώρ τήν σήν Θεότητα, ὡς ἐχώρουν ὑπέδειξας, τοῖς ᾿Αποστόλοις σου βοῶσι·
Δόξα Υἱῷ Πατρός τοῦ ἀνάρχου
Δόξα Χριστῷ Σωτῆρι τοῦ κόσμου
Δόξα τῷ πηγάζοντι φῶς ὑπέρ ἔννοιαν
Δόξα τῷ παρέχοντι τήν θείαν εὐμένειαν
Δόξο τῷ ἐν ὄρει λάμψαντι τῷ Θαβώρ θεαρχικῶς
Δόξα τῷ ἣμᾶς λαμπρύναντι κοινωνίᾳ τοῦ φωτός
Δόξα φωτοχυσίᾳ τῇ θείᾳ σου Φωτοδότα
Δόξα τῇ παμφαεῖ σου δωρεᾷ Ζωοδότα
Δόξα Χριστέ Πατρός τό ἀπαύγασμα
Δόξα παντός τοῦ κόσμου ἐξίλασμα
Δόξα τῷ πάντων Θεῷ καί Σωτῆρι
Δόξα ἡμῶν τῷ εὐσπλάγχνῳ Δεσπότῃ
Δόξα Σῶτερ τῇ ἐλλάμψει σου.
Χαίρει πᾶσα ἢ φύσις, τῶν ἀνθρώπων Οἰκτίρμον, τῇ σῇ παμφαεῖ Μεταμορφώσει· δι’ αὐτῆς γάρ σκότους καί φθορᾶς, ἀπαλλαγεῖσα πίστει προσῳκείωται, τῷ προανάρχῳ Πατρί σου καί συναϊδίῳ, βοῶσα·
Ἀλληλούϊα.
Ψάλλοντες ἐν αἰνέσει, τά θεῖα μεγαλεῖα, τῆς σῆς Μεταμορφώσεως Σῶτερ, ὑμνοῦμεν την πολλήν σου πρός ἡμᾶς, ἀγαθότητα εὔσπλαγχνε Κύριε, δι’ ἧς φωτίζεις ἅπαντας, καί διασώζεις τούς βοῶντας·
Δόξα σοι ἄναρχε Φωτοδότα
Δόξα σοι εὔσπλαγχνε Ζωοδότα
Δόξα τῷ φθορᾶς ἣμᾶς ἀπαλλάξαντι
Δόξα τῷ λαμπρῶς ἡμᾶς καταυγάσαντι
Δόξα τῷ ἥμᾶς ὑψώσαντι πρός τήν πρώτην καλλονήν
Δόξα τῷ βροτῶν θεώσαντι τήν πεσούσαν πρὶν μορφήν
Δόξα τῷ ἐν τῷ ὄρει λάμψαντι παραδόξως
Δόξα τῷ χορηγοῦντι χάριν ἥμῦν ἀφράστως
Δόξα τῷ βρύζοντι θεῖον ἔλεος
Δόξα τῷ στήσαντι ὥραν κρίσεως
Δόξα σου Σῶτερ κἀμοῦ σωτηρία
Δόξα νοός μου ἣ φωταγωγία
Δόξα Σῶτερ τῇ ἐλλάμψει σου.
Ὠ Ὑπέρθεε Λόγε, Φωτοδότα Σωτήρ μου, ἁπάντων ὃ Θεός καί Δεσπότης (ἔκ γ΄) ἐν τῷ φωτί τῶν σῶν ἐντολῶν, τάς ψυχάς ἡμῶν ὁδήγει δεόμεθα, ὡς ἄν τῆς ἄνω δόξης σου, μέτοχοι ὀφθῶμεν βοῶντες·
Ἀλληλούϊα.
Καί αὖθις τό Κοντάκιον.
Ἤχος πλ. δ΄. Τῇ ὑπερμάχῳ…
Μετεμορφώθης ἐν Θαβώρ ὑπέρ κατάληψιν Καί τῆς σῆς δόξης τήν λαμπρότητα ὑπέδειξας Τοῖς Ἀγίοις Ἀποστόλοις καί Μαθηταῖς σου. Ἀλλά δίδου καί ἡμῖν τό φῶς σου Κύριε Τοῖς ἀνυμνοῦσί σου τήν θείαν Μεταμόρφωσιν ὰν βοῶσί σοι· Δόξα Σῶτερ τῇ ἐλλάμψει σου.
Δίστιχον·
Φωτί μὲ καταύγασον θείῳ σου Σῶτερ
Γεράσιμον σπεύδοντα τοῖς οἰκτιρμοῖς σου.
