Παρακλητικός Κανών εις τον Όσιοις Πατέρα ημών Γαβριήλ τον δια Χριστόν Σαλό και Ομολογητή εν Γεωργίας Αρτίως Εκλάψαντα

†Εορτάζεται στις 2 Νοεμβρίου

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως ἀρχόμεθα ἀναγινώσκοντες τὸν ΡΜΒ΄ (142) Ψαλμόν.
Κύριε εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τὴν δέησίν μου ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου· καὶ μὴ εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετὰ τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. Ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τὴν ζωήν μου, ἐκάθισέ με ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκροὺς αἰῶνος· καὶ ἠκηδίασεν ἐπ’ ἐμὲ τὸ πνεῦμά μου, ἐν ἐμοὶ ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. Διεπέτασα πρὸς σὲ τὰς χεῖράς μου ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι. Ταχὺ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμά μου· μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπ’ ἐμοῦ, καὶ ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. Ἀκουστὸν ποίησόν μου τὸ πρωὶ τὸ ἔλεός σου, ὅτι ἐπὶ σοί ἤλπισα· γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδόν ἐν ᾗ πορεύσομαι, ὅτι πρὸς σὲ ἦρα τὴν ψυχήν μου· ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, πρὸς σὲ κατέφυγον. Δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός μου· τὸ Πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ. Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις με, ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τὴν ψυχήν μου· καὶ ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς μου καὶ ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἐγὼ δοῦλός σού εἰμι.

Θεὸς Κύριος καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος α΄. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ.
Θεὸς Κύριος καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος β΄. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με καὶ τὸ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς.
Θεὸς Κύριος καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος γ΄. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν.
Θεὸς Κύριος καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Καὶ τὸ ἐξῆς·

Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ἐροδιὸν μελῳδικῶν εὐσεβίας, τὸν κελαϊδίσαντα Θεοῦ τὴν ἀγάπην, καὶ πίστην τὴν Ὀρθόδοξον ἐν χρόνοις δεινοῖς, καθεστῶτος μέλψωμεν τῶν ἀθέων προθύμως, Γαβριὴλ πανθαύμαστον Γεωργίας ὡς εὖχος, αὐτοῦ θερμὰς πρεσβείας πρὸς Θεόν, τὴν τοῦ ἐλέους πηγὴν ἐξαιτούμενοι.

Δόξα. Καὶ νῦν.
Θεοτοκίον.
Οὐ σιωπήσομέν ποτε Θεοτόκε, τὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι, εἰ μὴ γὰρ σὺ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ἡμᾶς ἐῤῥύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δὲ διεφύλαξεν, ἕως νῦν ἐλευθέρους; Οὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ, σοὺς γὰρ δούλους σώζεις ἀεί, ἐκ παντοίων δεινῶν.

Ὁ Ψαλμὸς Ν´(50)
Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἐλεός σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου· ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντός. Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε. Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι· πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου καὶ τὸ Πνεῦμά σου τὸ Ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ’ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. Διδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι. Ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεὸς ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου· ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου. Κύριε τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου. Ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἂν· ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσίᾳ τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ· τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα· τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους.

Καὶ ὁ Κανών, οὗ ἡ ἀκροστιχίς·
Γαβριήλ, σὴν χάριν ἡμῖν καταδεῖξον. Χ. Μ. Μ.

ᾨδὴ α΄. Ἦχος πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας.
Γενναίου φρονήματος, ἀσκητὰ σοφέ, Γεωργίας, πνευματέμφορε Γαβριήλ, καρδίας τῶν σὲ ὑμνολογούντων ὡς γενναιόφρονα ἔμπλησον, Ὅσιε.

Ἀθέων κατάπτωμα, Γαβριήλ, ἐνστάσει ἀνδρείᾳ καὶ σοῖς λόγοις καὶ διδαχαῖς Χριστοῦ ἐμεγάλυνας τὸ κράτος, ᾦ καὶ πρεσβεύεις ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε.

Βυθοῦ ἁμαρτάδων με, Γαβριήλ, ἐξάρπασον τάχος τῇ χειρί σου τῶν πρεσβειῶν πρὸς Κύριον, οὗ τὴν θείαν κλῆσιν ἐν ἀθεότητος χρόνοις ἐδόξασας.

Θεοτοκίον.
Ῥεόντων ἀνάδειξον καὶ φθαρτῶν ἡμᾶς ὑπερόπτας ὑμνητάς σου, Μῆτερ Θεοῦ, ἡ θεία πιστῶν πρὸς ἀφθαρσίας χειραγωγὸς πόλου πάμφωτα δώματα.

ᾨδὴ γ΄. Οὐρανίας ἁψῖδος.
Ἱερώτατε πάτερ, ὁ ἀλγεινὴν κάθειρξιν, Γαβριήλ, στεῤῥῶς ὑπομείνας, ὅτε παρέδωκας εἰς πῦρ ἀθέου μορφὴν πρὸ τῆς Τιφλίδος τοῦ ὄχλου, καῦσόν μου ὡς φρύγανα πάθη πρεσβείαις σου.

Ἡ γενναία σου δρᾶσις καὶ εὐσθενὴς ἔνστασις, μάκαρ Γαβριήλ, πρὸ ἀθέων στίφους κατηύφρανας τῆς Γεωργίας πιστοὺς καὶ πάντας τοὺς Ὀρθοδόξους αἰτουμένους, Ὅσιε, θείας πρεσβείας σου.

Λυπηρῶν τὴν ὁμίχλην ἡμῶν ταχὺ σκέδασον, Γαβριήλ, φωτὶ πρεσβειῶν σου πρὸς τὸν Θεάνθρωπον, δοξάσαντά σε τρανῶς θαυματουργίαις, τρισμάκαρ, ὡς φανὸν τῆς πίστεως νεολαμπέστατον.

Θεοτοκίον.
Σωτηρίας πρὸς ὅρμον τὸν γαληνὸν ἴθυνον, Κεχαριτωμένη Παρθένε, Θεογεννήτρια, ὡς ἀπλανὴς τῶν πιστῶν οἰακοστρόφος ἐν δίναις ποντουμένων, Δέσποινα, βίου, πανύμνητε.

Ἁγίασον τοὺς σὲ γεραίροντας, Ὅσιε Γεωργίας, πνευματέμφορε Γαβριήλ, ἀθέων ὡς σύντριμμα, Θεὸν ὁ δοξάσας τῇ σῇ ἐνστάσει.

Ἐπίβλεψον, ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν, καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος.

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα.
Ἦχος β΄. Πρεσβεία θερμή.
Ὁσίων λαμπὰς νεοφανῶν ὑπέρφωτε, σεπτὲ Γαβριήλ, μωραῖς ὁ προσποιήσεσι μεγαλύνας ὄνομα τοῦ Χριστοῦ καὶ αἰσχύνας τὸ σύστημα ἀθέων, ἴσθι πάντων βοηθὸς ἐν πάσαις τοῦ βίου περιστάσεσι.

ᾨδὴ δ΄. Εἰσακήκοα, Κύριε.
Ἡ ἑτοίμη ἀντίληψις τῶν καταφευγόντων σοι, πάτερ ὅσιε, Γαβριήλ, πέμψον τὴν χάριν σου οὐρανόθεν πᾶσιν εὐφημοῦσί σε.

Νῦν τοὺς τρόπους σου σέβοντες, πάτερ, τῆς σαλότητος ἐκδεχόμεθα τὰς λιτάς σου πρὸς τὸν Ὕψιστον, πᾶσι τὸν δωρούμενον τὸ ἔλεος.

Χαῖρε, πάτερ θειότατε, Γαβριήλ, βοῶντες, πυρσὲ ἁπλότητος, ταπεινώσεως καὶ νήψεως σὰς εὐχὰς πρὸς Κύριον αἰτούμεθα,

Θεοτοκίον.
Ἀπειρόγαμε Δέσποινα, τὸν Παμβασιλέα Χριστὸν ἡ τέξασα, λογισμοὺς σῶν δούλων κάθαρον πρὸς Αὐτὸν ὑσσώπῳ σῶν δεήσεων.

ᾨδὴ ε΄. Φώτισον ἡμᾶς.
Ῥῦσαι, Γαβριήλ, ἐπηρείας τοῦ ἀλάστορος, οὗ σαλότητος τῶν τρόπων σου ὀφρὺν κατεπάτησας ἀρτίως, τοὺς τιμῶντάς σε.

Ἴθυνον ἡμᾶς, Γαβριήλ, πρὸς ὁλοκλήρωσιν ἀρετῆς, ἐν Γεωργίᾳ ὁ σεμνῶς, ταπεινῶς καὶ εὐλαβῶς πολιτευσάμενος.

Νέε ἀσκητὰ Γεωργίας, ὁ τῷ τάφῳ σου ἁγιάσας τοῦ Σαμτάβρο τὴν Μονήν, ταῖς πρεσβείαις σου ἁγίαζε σοὺς πρόσφυγας.

Θεοτοκίον.
Ἡ τῶν χοϊκῶν ἐναργὴς προστάτις, Δέσποινα, ῥύου πάντας πειρασμῶν καὶ συμφορῶν τοὺς λαμπρῶς σε εἰς αἰῶνας μακαρίζοντας.

ᾨδὴ στ΄. Τὴν δέησιν.
Μακάριε Γαβριήλ, ἐγκαύχημα Ὀρθοδόξου Γεωργίας, ὁ χάριν τῆς διοράσεως καὶ ἰαμάτων λαβὼν θεόθεν, εὐλόγει σοὺς πρόσφυγας καὶ ῥύου νόσων ἀλγεινῶν τοὺς τιμῶντας ἀσκήσεως πόνους σου.

Ἰάματα ὡς κρουνὸς ἀείῤῥυτος ἀναβλύζει ὁ σὸς πάνσεπτος τάφος ἐν τῇ Μονῇ, Γαβριήλ, τοῦ Σαμτάβρο, θεοειδὲς ἀσκητά, ὁ σαλότητος μωράνας τρόποις σου ἐχθροὺς τοῦ Χριστοῦ, πᾶσι νέμοντος ἔλεος.

Νεόφωτον ἄστρον ὡς τῆς πίστεως κατεφώτισας λαὸν Γεωργίας ἐν ἀθεΐας καθεύδοντα κλίνῃ καὶ πρὸς Χριστόν, Γαβριὴλ μάκαρ, ἴθυνας τὸν Φωτοδότην Ἰησοῦν, τοὺς ἀκούοντας θείων ῥημάτων σου.

Θεοτοκίον.
Κατάπαυσον τῆς σαρκὸς σκιρτήματα καὶ δεινὰς ἐπαναστάσεις, Παρθένε, τῇ πανσθενεῖ χάριτός σου ἰσχύι, καὶ ἀντιλήψεως σθένει ἀγρύπνου σου, ἡ ἐλεοῦσα ἀκλινῶς, Θεοτόκε, τοὺς σὲ μεγαλύνοντας.

Ἁγίασον τοὺς σὲ γεραίροντας, Ὅσιε Γεωργίας, πνευματέμφορε Γαβριήλ, ἀθέων ὡς σύντριμμα, Θεὸν ὁ δοξάσας τῇ σῇ ἐνστάσει.

Ἄχραντε, ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως, ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον, ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν.

Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον.
Ἦχος β΄. Τοῖς τῶν αἱμάτων σου.
Τῆς ταπεινώσεως βάθρον ἀσάλευτον καὶ τοῦ Χριστοῦ ἀγαπήσεως πρόβολον, τὸν μετερχόμενον τρόπους σαλότητος πρὸς καταισχύνην ἀθέων, τιμήσωμεν νῦν, Γαβριήλ, ὡς ἡμῶν πρέσβυν ἔνθερμον.

Προκείμενον.
Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ Ὁσίου Αὐτοῦ.
Στίχος. Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς Ἁγίοις Αὐτοῦ.

Εὐαγγέλιον.
Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν.
(Κεφ. στ΄ 17-21).
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ, καὶ ὄχλος μαθητῶν αὐτοῦ, καὶ πλῆθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τῆς Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τῆς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος, οἳ ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ, καὶ ἰαθῆναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν, καὶ οἱ ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων, καὶ ἐθεραπεύοντο. Καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ· ὅτι δύναμις παρ᾿ αὐτοῦ ἐξήρχετο, καὶ ἰᾶτο πάντας. Καὶ αὐτὸς, ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τοὺς Μαθητὰς αὐτοῦ, ἔλεγε· Μακάριοι οἱ πτωχοί, ὅτι ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν, ὅτι χορτασθήσεσθε. Μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν, ὅτι γελάσετε. Μακάριοί ἐστε, ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὅταν ἀφορίσωσιν ὑμᾶς, καὶ ὀνειδίσωσι, καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς πονηρὸν, ἕνεκα τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε· ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τῷ οὐρανῷ.

Δόξα.
Ταῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τὰ πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.

Καὶ νῦν.
Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τὰ πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.

Στίχος. Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου.
Προσόμοιον.
Ἦχος πλ. β΄. Ὅλην ἀποθέμενοι.
Γαβριὴλ πανθαύμαστε, Ἀρχιμανδρῖτα θεόφρον, Ἐκκλησίας σέμνωμα, ῥεῖθρον διειδέστατον ταπεινώσεως, ὁ λαβὼν ἄνωθεν δαψιλῶς τὴν χάριν διοράσεως, ἁγίαζε τοὺς εὐφημοῦντάς σε ὡς τῆς ἀθεότητος σύντριμμα καὶ στήριγμα ἀσάλευτον Γεωργιανῶν ἐν τοῖς ἔτεσι τοῖς ἐσχάτοις, πάτερ, καὶ πίστει καταφεύγοντας ταῖς σαῖς λιταῖς πρὸς Κτίστην τὸν εὔσπλαγχνον καὶ παντελεήμονα.

Σῶσον, ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου…

ᾨδὴ ζ΄. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας.
Ἀνδρικῶς ἠγωνίσω, Γαβριήλ, κατ’ ἀθέων καὶ καθυπέμεινας βασάνους κατωδύνους διὰ τὴν παῤῥησίαν Ὀρθοδόξου σου πίστεως, φρουρὲ ἡμῶν ἐν δεινοῖς τοῦ βίου καὶ ἀνάγκαις.

Τιμιώτατε πάτερ, Γαβριήλ, ὁ δομήσας Ναὸν ἐν οἴκου σου αὐλῇ εἰς πεῖσμα πάντων ἀθέων, ἱκετῶν σου τὰς καρδίας χρηστότητος δεῖξον ναοὺς ἱερούς, τῶν σοὶ καταφευγόντων.

Ἀσκητὰ θεοφόρε, Γαβριήλ, Γεωργίας, εἰς πῦρ μερίμνῃ σου ὁ παραδοὺς εἰκόνα ἀθέου πρὸ τοῦ ὄχλου τῶν ὀμμάτων, κατάκαυσον πυρὶ τῶν σῶν πρεσβειῶν κἀμοῦ τὰ πάθη, πάτερ.

Θεοτοκίον.
Δεομένη μὴ παύσῃ τοῦ Υἱοῦ καὶ Θεοῦ σου, Θεογεννήτρια, ὑπὲρ τῶν οἰκετῶν σου καὶ πάντων Χριστωνύμων Γαβριὴλ τὰ παλαίσματα ὑμνούντων, τοῦ νεαυγοῦς φωστῆρος Γεωργίας.

ᾨδὴ η΄. Τὸν Βασιλέα.
Ἐπάκουσον μου καὶ ῥῦσαι πλάνου μανίας, Γαβριήλ, τοὺς πιστῶς σε τιμῶντας ὥσπερ στόμα θεῖον Χριστοῦ ὁμολογίας.

Ἰσχύος πλῆσον τῶν ἱκετῶν σου καρδίας, Γαβριήλ, ὁ δυνάμει τῇ θείᾳ καταισχύνας ἄρτι ἀθέων τὰς χορείας.

Ξενίας θείας ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ Κυρίου, Γαβριήλ, καταξίωσον πάντας, ὧνπερ ἀπολαύεις ὡς ἀσκητὴς θεόπνους.

Θεοτοκίον.
Ὁδήγησόν με πρὸς σωτηρίας λειμῶνας εὐανθεῖς, Θεοτόκε Παρθένε, ᾄσμασιν εὐτάκτοις τὸν μεγαλύνοντά σε.

ᾨδὴ θ΄. Κυρίως Θεοτόκον.
Νικήτωρ κατ’ ἀθέων, Γαβριὴλ τρισμάκαρ, ὁ ἐποφθείς, νικητὰς τοὺς τιμῶντάς σε κατ’ ἐναντίων ἁπάντων ἐχθρῶν κατάδειξον.

Χαρίτων θείων φρέαρ, Γαβριήλ, θεόθεν δός μοι πιεῖν ὕδωρ σῆς ἀντιλήψεως καὶ προστασίας καὶ σκέπης, πάτερ πανθαύμαστε.

Μωρίας ἄρτι τρόπους, Γαβριὴλ θεόφρον, ὁ μετελθὼν πρὸς Κυρίου τῆς κλήσεως δοξολογίας, βοήθει τοῖς σοὶ προστρέχουσι.

Θεοτοκίον.
Μνημόνευε σῶν δούλων, Κεχαριτωμένη, μεγαλυνόντων πληθὺν θαυμασίων σου καὶ δοξαζόντων Υἱόν σου τὸν πανσεβάσμιον.

Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σὲ τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον καὶ μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον σὲ μεγαλύνομεν.

Καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια,
Χαίροις, χαριτόβρυτε Γαβριήλ, πρότυπον ἀγάπης, διοράσεως λαμπηδών, ἰαμάτων ῥεῖθρον καὶ θαυμασίων κέρας, Ἀρχιμανδρῖτα θεῖε, πίστεως σέμνωμα.

Χαίροις, προσποιήσεσιν ὁ μωραῖς καταισχύνας στῖφος τῶν ἀθέων καὶ τῶν πιστῶν, Γαβριήλ, χορείας ἀρτίως Γεωργίας εὐφράνας, θεοφόρε, πάτερ πανεύφημε.

Χαίροις, ὁ κηρύξας τῆς σῆς ψυχῆς ὅλῃ τῇ ἐφέσει, πνευματέμφορε Γαβριήλ, τὸν Ἐσταυρωμένον Θεοῦ Ὑψίστου Λόγον καὶ δι’ Αὐτὸν βασάνους καταδεξάμενος.

Μάνδρας τοῦ Σαμτάβρο ὁ οἰκιστής, Μτσχέτας ἀντιλήπτωρ, χαριτόβρυτε Γαβριήλ, καὶ τῆς Γεωργίας πιστῶν ὁ παρακλήτωρ ὑπάρχεις προσκυνούντων τάφον τὸν θεῖόν σου.

Χαίροις, διοράσεως ὁ κανών, χαίροις, ἰαμάτων ὁ ἀστείρευτος ποταμός, Γαβριὴλ στεῤῥόφρον, σαλότητός σου τρόποις ἀθέους ὁ αἰσχύνας, Πάτερ πανόσιε.

Ῥῦσαι τοὺς τιμῶντάς σε συμφορῶν, ἄλγους δυσιάτου, ἀσθενείας καὶ πειρασμῶν, Γαβριήλ, τοὺς πίστει τιμῶντάς σου τὴν μνήμην καὶ μελῳδοῦντας τρόπους σῆς προσποιήσεως.

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι Πάντες, μετὰ τῆς Θεοτόκου ποιήσατε πρεσβείαν εἰς τὸ σωθῆναι ἡμᾶς.

Τὸ Τρισάγιον
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (Τρίς).
Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι,
καὶ νῦν, καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς· Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν· Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.

Κύριε, ἐλέησον· Κύριε, ἐλέησον· Κύριε, ἐλέησον.
Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι,
καὶ νῦν, καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον· καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.

Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ
τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Καὶ τὰ Τροπάρια ταῦτα. Ἦχος πλ. β΄.
Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς, πάσης γὰρ ἀπολογίας ἀποροῦντες, ταύτην σοι τὴν ἱκεσίαν, ὡς Δεσπότῃ, οἱ ἁμαρτωλοὶ προσφέρομεν, ἐλέησον ἡμᾶς.

Δόξα.
Κύριε ἐλέησον ἡμᾶς, ἐπὶ σοὶ γὰρ πεποίθαμεν. Μὴ ὀργισθῆς ἡμῖν σφόδρα, μηδὲ μνησθῆς τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν. Ἀλλ’ ἐπίβλεψον καὶ νῦν ὡς εὔσπλαχνος καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν. Σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν καὶ ἡμεῖς λαός σου, πάντες ἔργα χειρῶν σου καὶ τὸ ὄνομά σου ἐπικεκλήμεθα.

Καὶ τὸ Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Πολιτείᾳ ἐνθέῳ καλλωπιζόμενον, Ἀρχιμανδρίτην θεόπνουν πανευλαβῶς, Γαβριήλ, εὐφημήσωμεν ὡς φάρον διοράσεως καὶ ἀσθενούντων ἰατρόν, οὗ ὁ τάφος δαψιλῶς ἰσχύος ἐκχέει ῥεῖθρα, βοῶντες· Πάτερ, εὐλόγει θεόθεν πάντας τοὺς τιμῶντάς σε.

Ἐκτενὴς καὶ Ἀπόλυσις, μεθ’ ἣν ψάλλομεν τὰ ἑξῆς·

Ἦχος β΄. Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου.
Δεῦτε, θεοφόρον Γαβριήλ, τὸν Ἀρχιμανδρίτην ἐν ὕμνοις, τῆς Γεωργίας φανὸν τὸν νεολαμπέστατον, ἐγκωμιάσωμεν ὡς φωστῆρα τῆς πίστεως τὴν νύκτα ἀθέων καθεστῶτος λύσαντα καὶ ἀνατείλαντα ἦμαρ εὐσεβείας βοῶντες· Χαῖρε, ὁ δεξάμενος χάριν δυσωπεῖν Χριστὸν ὑπὲρ προσφύγων σου.

Δέσποινα πρόσδεξαι, τὰς δεήσεις τῶν δούλων Σου, καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς, ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως.

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου, εἰς σὲ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπό τὴν σκέπην σου.

Δι’ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἡμῶν,
Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
Ἀμήν.

Δίστιχον·
Βοήθει, Γαβριήλ, Γεωργίας εὖχος,
τοῖς σὲ ἀνυμνοῦσι Χαραλάμπης ψάλλει.

Εὐχαριστῶ θερμά τὸν ἐν Χριστῷ ἀδελφῷ Εὐθύμιο
που μου ἀπέστειλε τὴν Παράκληση τοῦ Ἁγίου